6 juni 2012 
Betreft: Protest tegen de behandeling op "Bessensap 2012",
Ter aanvulling en vervanging van mijn email van 4 juni 2012,
Met verwijzing naar mijn brief van 18 mei 2005 aan u die ik vandaag ook op het internet zet
 
 
 

Geachte heer Van Kasteren en andere bestuursleden,
 

N.a.v. de bijeenkomst op "Bessensap 2012" richt ik me tot u en uw vereniging met een woord van protest. U organiseerde de dag samen met NWO, en u organiseerde specifiek de sessies die hieronder aan de orde komen. Eventueel meent u dat de VWN alleen organisator was en dat het verder een kwestie tussen individuen is. Mijn hoop is dat u toch een verantwoordelijkheid als organisator ziet. Op 4 juni zond ik u al een email met een kort protest. Het lijkt me nuttig dit aan te vullen en te vervangen met deze langere en uitgewerktere brief. Ik zal deze brief ook op het internet plaatsen. Voor het perspectief zet ik nu ook de brief aan uw bestuur van 18 mei 2005 op het internet. 

Ik richt me tot u als wetenschapper, econometrist (Groningen 1982) en leraar wiskunde (Leiden 2008), en het gaat me nu om het contact tussen wetenschap en wetenschapsjournalistiek, primair voor de economische wetenschap, maar waarbij het wenselijk is dat de journalisten voor de andere vakgebieden meedenken waar de journalisten van de economische wetenschap falen. Bij media is er een gewoonte dat redacties economie ook de economische wetenschap doen (maar dat doen ze niet goed) en dat redacties wetenschap denken dat ze geen economische wetenschap hoeven doen (omdat dit al gedaan wordt of omdat zoiets volgens hen niet bestaat). Wellicht kunt u een poging doen dit zwarte gat in de journalistiek weg te werken. Recentelijk heb ik ook enkele resultaten op het terrein van de didactiek van de wiskunde, laten we dit meenemen. Wellicht is op grond van die wiskunde gemakkelijker voor u vast te stellen dat ik een fatsoenlijk wetenschapper ben, ook al is er het verschijnsel dat sommige wiskundigen ook zijn gaan lasteren.

Ik heb overwogen de betrokkenen hieronder anoniem te houden. Misschien dat betrokkenen zich zo minder aangesproken zouden voelen en dat zaken daardoor sneller in goede banen zijn te leiden. Eventueel kan gesteld worden dat zo’n "Bessensap" sessie toch een bepaalde vertrouwlijkheid heeft en dat mensen zich ontspannen moeten voelen om te zeggen wat ze denken zonder dat dit alles meteen op het internet wordt geplaatst. Dit onderken ik. Echter, wanneer dat ‘ontspannen denken en zeggen’ ertoe leidt dat een fatsoenlijk wetenschapper zoals ik voor een hele zaal wetenschappers en wetenschapsjournalisten belasterd wordt, dan trek ik een grens. Als wetenschapsjournalisten zult u het met me eens zijn, mag ik toch hopen. Kijkt u nog eens naar de lijst van deelnemers van "Bessensap 2012". (Inclusief Maarten Keulemans die zich niet had ingeschreven maar beargumenteerde dat hij toch belangrijk genoeg was om toegelaten te worden.) Ten aanschouwe en gehore van deze wetenschappers en wetenschapsjournalisten hebben twee leden van het forum mijn persoon en werk belasterd zonder dat iemand optrad om mij in bescherming te nemen. Moderatoren van VWN voelden zich duidelijk overvallen door de melding van de censuur van de wetenschap door de directie van het Centraal Planbureau (CPB) maar anderzijds behoren het toch professionals te zijn die laster door collegae-journalisten moeten herkennen. Vervolgens heeft een moderator van VWN mij het woord niet gegeven met een onhoudbaar argument waardoor ik ten overstaan van velen wederom gedwongen werd protesteren. De moderator had niet geleerd van de ochtend en ging met blindheid verder in de dwaling. Wederom is het waarschijnlijk dat er in de zaal een verkeerde beeldvorming is veroorzaakt waar de wetenschap en de wetenschapsjournalistiek niet mee gediend zijn.

De 22 jaren van vruchteloos protest wegen echter ook zwaar, niet alleen door het aantal jaren maar ook het gewicht van die jaren, bijv. de economische crisis die mijn gelijk bevestigt. Het falen van de journalistiek is een factor dat het protest nu al 22 jaar duurt, zie bijv. het falen van de Raad voor de Journalistiek: http://thomascool.eu/Thomas/Nederlands/TPnCPB/Pers/FalenVanDeMedia.html

Alles afwegende ontkom ik zo niet aan de conclusie dat ik de namen van de betrokkenen moet noemen. Het klinkt nogal vaag wanneer je zegt "er is laster" maar de duidelijkheid is ermee gediend dat gereproduceerd wordt wat er is gezegd en dat toegelicht wordt dat het laster is.

Ik besef dat ik hier een risico loop. Deze journalisten zijn handig met de pen, kennen de kronkels en dwaalwegen die tot een krantenartikel leiden beter dan ik, en hebben ook betere connecties dan ik om te publiceren. Wellicht ook gaat uw vereniging nu deze collegae verdedigen. Wat mij betreft bestaat er geen andere bescherming dan de wetenschappelijke ethiek en het normale fatsoen. Laten we dan zien hoe de Nederlandse wetenschapsjournalisten daarmee omgaan.

Mij lijkt het beste dat betrokkenen hun excuus aanbieden en dit doen toekomen aan de personen op die deelnemerslijst van "Bessensap 2012". Ik houd me gaarne beschikbaar om samen te komen tot een nette excuusbrief. Een excuusbrief zonder mijn medewerking accepteer ik niet. Het lijkt me vervolgens verstandig om hoe dan ook deze huidige brief voortaan op het internet te laten staan, ter verklaring voor de lezer wat een wetenschapper in die 22 jaar van protest allemaal te verwerken krijgt. Met genoemd excuus is bijvoorbeeld nog niet adequaat door de media over de censuur gerapporteerd en blijft het nuttig te documenteren waarom Nederland is te boycotten totdat die censuur van tafel is.

(A) Ter inleiding omtrent de context t.b.v. lezers op het internet

(B) De ochtendsessie

Ik ben mw Jongkind erkentelijk voor een klein nagesprek waarvoor ik haar benaderde, en waarin zij mij een referentie gaf, en ik zeg haar dank voor de wat professionelere opstelling dan bij anderen.

Wel geldt dat ik fundamenteel een protest moet laten horen. 

(1) Thom Meens zei "Ik ken uw zaak" en "De vorige ombudsman heeft ernaar gekeken". 

(1a) Er is geen "uw zaak". Er is een censuur door de directie van het CPB. Dit anders voorstellen is "framing". Bij toehoorders kan via zo’n "frame" een indruk ontstaan alsof er vooral sprake is van een individu.

(1b) Meens kent de kwestie niet maar heeft iets van horen zeggen. Met zijn termen wekt hij de indruk alsof hij met kennis van zaken kan oordelen. Vanuit zijn positie op het podium komt dat ook met meer autoriteit over dan vanuit dat ‘individu’ vanuit de zaal. Natuurlijk kun je de uitspraken van Meens zien als een onschuldige formulering zoals mensen zeggen dat ze iemand kennen die ze alleen op tv zien. Maar toen ik protesteerde tegen dit woordgebruik ontbrak de spontane bereidheid om mij gelijk te geven dat hij bij de zaal niet de indruk moest wekken alsof hij de zaak bestudeerd had. "Kennen" is ueberhaupt een lastig concept, ikzelf weet ook niet alles van die censuur, weet vooral dat die bestaat, en ben benieuwd wat een parlementaire enquête zou opleveren.

(1c) Ombudsman Hulsbosch heeft de kwestie aan de redactie economie voorgelegd, met name Frank Kalshoven, maar gaat voorbij aan het protest van censuur. Klaarblijkelijk meent de redactie economie reeds te weten wat gecensureerd wordt, wat mij een godswonder lijkt. 

Hier is de briefwisseling met Hulsbosch uit 1998:
http://thomascool.eu/Thomas/Nederlands/TPnCPB/Pers/Hulsbosch.html
Hier mijn protest dat Frank Kalshoven zich niet houdt aan elementaire normen:
http://thomascool.eu/Papers/Drgtpe/Crisis-2007plus/2011-07-30-FrankKalshovenBegrotingautoriteit.html
In Bijlage 1 hieronder mijn email aan de heer Meens toen die ombudsman was. PM. Er schijnt ook een registratiesysteem bij de Volkskrant te bestaan maar ik weet niet wat daar allemaal beweerd wordt. Is zoiets te in te zien ? Is het invoeren goed afgeschermd of kan men de geschiedenis herschrijven ?

Ik zond ombudsman Hulsbosch van de Volkskrant een publieksboek voor gewone burgers Werkloosheid en armoede, de oplossing die werkt (1998), dat geschreven was omdat dagblad en tijdschrift journalisten wetenschap / economie / politiek geen aandacht aan de materie gaven. Het is dan correct dat de ombudsman hen om advies vraagt maar het is tevens de bedoeling dat hij als gewone burger leest om te begrijpen dat die collegae wetenschap / economie / politiek in mijn analyse falen. Van die redacties kan hij dan een argument vragen, dit deels als leek toetsen, en vervolgens kan hij ook, bijv. met een uitnodiging tot een gesprek, de kans geven die argumenten door te prikken. Wanneer je dát doet dan kun je zeggen "heeft ernaar gekeken". Het andere is niet verantwoord. Waarschijnlijk echter is ook dat je over de zaak moet publiceren om reacties van anderen te krijgen om een beter beeld te krijgen hoe e.e.a. zit.

Sinds 1998 zijn we 14 jaar verder. Wanneer Thom Meens eens uit het raam gekeken had dan had hij gezien dat er een economische crisis is, en had hij zich kunnen afvragen of dat met die censuur samenhangt. Wanneer hij mij in die ochtendsessie netjes had behandeld en had laten spreken dan had ik dit ook nog kunnen uitleggen. Maar nee. De stelling van "De vorige ombudsman heeft ernaar gekeken" geeft de zaal een verkeerd beeld van de situatie en stelt mij voor als iemand die zaken aankaart waar al naar gekeken is. 

Mijns inziens is er aldus sprake van leugen en laster.

Vervolgens constateer ik dat de heer Meens geen poging heeft gedaan mij bij het verlaten van de zaal terug te roepen of mij nadien op andere wijze te benaderen. Mijns inziens is dit een bevestiging van de gehele houding en woordklank van behandeling.

(2) De heer Schaepman stelde: "U bent geniaal."

Dat, echter, kan de heer Schaepman niet bepalen. 

Vervolgens, wanneer hij het nog enigszins serieus meende, dan zou hij verslag willen doen van de analyse. Maar die interesse toont hij niet. Toen hij de uitspraak deed was het evident lasterlijk bedoeld. Ook hij deed geen poging tot terugroepen van degene die in protest wegloopt, of later proberen zaken uit te zoeken.

NB. Bij een Google op Schaepman lees ik op internet dat onlangs economisch journalist Cees Banning bij de NRC wegens plagiaat een niet-schrijvende functie heeft gekregen, maar wel bij de krant blijft wegens een "onberispelijke staat van dienst gedurende 25 jaar" (Villamedia 20 april 2012). Echter, Banning heeft niet geschreven over de censuur van de wetenschap sinds 1990 door de directie van het Centraal Planbureau, dus zo onberispelijk kan ik het niet vinden. Kees Schaepman oordeelt hard en kortzichtig, Villamedia 24 april 2012: "Levenslang getekend, dat gun je geen collega, al helemaal niet een collega met zo’n achtenswaardig verleden. Rechtvaardig is het wel." Leuk, wanneer een ‘collega’ je zo nog eens te kijk zet. Vooral wanneer betreffende ‘collega’ ook jarenlang heeft gefaald en toch een denkelijk duur pensioen heeft. Is Schaepman nu van zijn geloof in de collegae economie gevallen, of zijn ze allemaal capabel behalve dan Cees Banning ? In Villamedia 18 augustus 2011 schreef hij nog: "Veel verder kom ik niet, terwijl ik toch braaf mijn huiswerk doe en de economiepagina’s volg." Maar die economiepagina’s kloppen niet, want redacties economie rapporteren bijvoorbeeld niet over mijn analyse en de censuur van de wetenschap (en allerlei andere zaken die niet deugen).

Laat ik ter benadrukking van het fatsoen dit zeggen: Wellicht is Cees Banning een van de eersten die kan inzien hoe kortzichtig het is geweest om niet over de censuur door de directie van het CPB te rapporteren. Het lijkt me dan triest dat hij van de NRC daar dan niet meer over mag schrijven. Mijns inziens kun je daar uit komen, waarbij vooral in het oog te houden is dat een jongere generatie van wetenschappers en wetenschapsjournalisten kunnen zien wat er met behoud van wetenschappelijke ethiek en normaal fatsoen mogelijk is. Maar Schaepman zou met zijn laster en harde oordelen en schandpaalpraktijken harakiri moeten plegen.

(3) De dame in het panel deed een suggestie. Ik kreeg niet de indruk dat zij begreep wat censuur van de wetenschap is. Wat zij zei was voor zo van alle realiteit gespeend dat ik niet eens onthouden heb wat ze zei. In de zaal ging niet een zucht op dat dit nu de oplossing was, dus ik had weinig aanleiding haar te vragen het nog eens te herhalen. Ongetwijfeld is het mogelijk dit als kritiek weer aan mij voor te werpen, maar binnen het geheel zijn er toch zoveel omstanders die wel adequaat hadden kunnen optreden dat men mij hopelijk vergeeft dat ik echt niet alles kan onthouden en ook moet letten op wat relevant is. Ik heb de redactie van www.nu.nl in ieder geval nog een tekst gestuurd, met verwijzing naar "Bessensap" en het panel.

(4) De opstelling van de moderatoren tijdens deze uitwisseling was m.i. zeer zwak. Ik werd niet in bescherming genomen tegen de leugens en laster. Ik heb in het begin krachtig geprotesteerd tegen die leugens en laster. Aan het protest werd geen steun en bescherming verleend. Ik moest mijn stem verheffen om adequaat op het goede moment te kunnen reageren, zonder microfoon. Het is moeilijk dan niet bozer te worden. Waarom zei Maarten Evenblij niet: "Ja, collega Meens, u zegt wel dat u de zaak kent, maar legt u eens uit wat u eraan bestudeerd heeft ?"

(5) Een ander kreeg het woord. Jonge wetenschappers kregen de kans te leren met journalisten om te gaan. Ik ben maar weggegaan. Bij het verlaten van de zaal heb ik duidelijk gezegd: "Jullie zijn gek." Voor de volledigheid leg ik hier nog eens uit dat het evident moge zijn dat ik geen psychiater ben en dat mensen zich niet persoonlijk hoeven aan te trekken wat collectief wordt bedoeld. Slechts één persoon heeft me erop aangesproken dat ik hem gek had verklaard en ik heb dit toen kunnen uitleggen waarna hij zich weer tevreden richtte op de wetenschapsjournalistiek van de biologie. (Ik laat maar in het midden of dit niet toch een beetje gek is.) 

Tot mijn verrassing was er geen wetenschapper of journalist die geschrokken was door het protest tegen de censuur van de wetenschap, die geschrokken was door de leugens en laster vanachter de tafel, en door het gebrek aan bescherming door de moderatoren. 

Wat voor een opleiding in integriteit krijgen wetenschappers en journalisten van wetenschap ?

(C) De middagsessie

(D) De rest van de dag

(Het kan zijn dat juist diegenen die van plan waren mij aan te spreken daar niet aan toekwamen omdat ik al eerder het initiatief nam. Ik heb ernstig de reden dit te betwijfelen.)

Ik hoor gaarne wat uw vereniging hieraan gaat doen. Ik verwijs naar de suggestie van zo'n excuusbrief.

PM. Tegenwoordig hebben allerlei grotere instituten natuurlijk "voorlichters" waarbij jonge wetenschappers geholpen worden om een persbericht te maken en dergelijke. Zulke voorlichters zijn mogelijk in dienst van een specifieke instelling en gaan niet zomaar met iemand anders spreken. Er was, althans, ook geen voorlichter die me aansprak en creatief suggesties deed hoe een VWN wel iets zou kunnen begrijpen wanneer het als "voorlichting" werd gepresenteerd. Wel was er een aardige sessie van de VU "Laat woorden werken" waar je samen een "pitch" over Korsakow mocht verzinnen om als toppunt van succes bij DWDD te komen (als wetenschapper, niet als zorgverlener of patient). Voor betrokkenen lijkt me dat een groot probleem waar je met veel empathie in kunt meevoelen. Maar hoe zit dat nu, dat Korsakow structureel al veel aandacht krijgt en onder de bevolking algemeen bekend is, terwijl de censuur van de wetenschap door de directie van het CPB al 22 jaar nul komma nul aandacht krijgt en zo ook onbekend is ? Hoezo "doorrekenen van verkiezingsprogramma's" wanneer er fouten in de modellen zitten die niet besproken mogen worden ? Waar is het wetenschappelijke tijdschrift of de gewone krant waarin ik mijn protest tegen de censuur mocht publiceren ?

(E) Doorwerking t.a.v. de wetenschapsjournalistiek over het onderwijs in wiskunde

http://www.nieuwarchief.nl/serie5/pdf/naw5-2008-09-3-217.pdf
http://www.math.leidenuniv.nl/~gill/reviewCOTP.html

Vanzelfsprekend zijn er ook wiskundigen die over mijn werk zijn gaan lasteren maar Richard Gill heeft gedurig een open geest getoond, bijvoorbeeld ook bij het vrij krijgen van Lucia de B., en Richard gedraagt zich weer voorbeeldig.

Op de deelnemerslijst van "Bessensap" staat Ionica Smeets, een van "de Wiskundemeisjes", bekend van de column in de Volkskrant. Wellicht zat zij in de zaal en heeft de beeldvorming door de leugen en laster door Meens, Schaepman en Evenblij en mijn protest daartegen weer invloed op hoe zij aankijkt tegen mijn werk over het onderwijs in wiskunde. Mogelijk is het effect gering want ook op de Wiskundemeisjes is kritiek mogelijk. Ik constateer dat de wetenschapsjournalistiek ook faalt ten aanzien van wiskunde en het onderwijs daarin. Ik adviseer op goede gronden sinds 2008 tot een parlementaire enquête naar het onderwijs in wiskunde. Wie wiskunde snapt zou juist moeten zien dat die kritiek hout snijdt. Maar de Wiskundemeisjes rapporteren niet over de geconstateerde problemen. Het recept van hun column is het opdissen van zogenaamde leukigheden. Dit is min of meer in contrast met studieboeken wiskunde, die niet vol leukigheden staan, en dit is wellicht nog een aardige vorm van kritiek dat het onderwijs anders moet. Maar het is wel onvolledig, want van het expliciete advies tot zo’n parlementair onderzoek en de redenen daarvoor wordt geen verslag gedaan. Natuurlijk, het is een column en geen newsdesk, en ieder zijn smaak, je kunt de krant ook niet-kopen. 

Maar er zijn twee punten: (1) Smeets en ombudsman van de Volkskrant hebben niet gereageerd toen ik protesteerde tegen een verkeerde voorstelling van zaken t.a.v. wiskunde van verkiezingsprocedures en democratie. Zie Bijlage 2. (2) In een bijdrage spreekt Ionica Smeets wel over een "loopgravenoorlog" tussen realistische en traditioneel denkende wiskundigen, maar vooral om te ontkennen dat de afstand zo groot zou zijn, maar het is een verkeerde voorstelling van zaken, want zelfs op korte afstand kun je vechten, en die onderling vechtende wiskundigen zien mijn nieuwe aanpak niet staan, zie Bijlage 3. Lezers worden op het verkeerde been gezet: ze kunnen denken dat er in de krant journalistiek verslag gedaan wordt, maar er worden alleen leukigheden verkocht omdat de auteurs zo graag met leukigheden in de krant staan.

Men kan zich argumenten voorstellen waarom de Wiskundemeisjes niet rapporteren over mijn boeken A Logic of Exceptions (2007), Elegance with Substance (2009), Conquest of the Plane (2011), en de derde druk van Voting Theory for Democracy (2011) en sinds kort Een kind wil aardige en geen gemene getallen (mei 2012). Wat de argumenten ook zijn, er is wel sprake van een pijnlijk contrast. Mijn boeken brengen essentiële verbeteringen aan voor het onderwijs, met vanzelfsprekend nog het nodige te onderzoeken, en de Wiskundemeisjes doen alsof ze alles met leukigheden overdekken maar gebruiken in wezen de ellebogen en geven verkeerde info. Leve de emancipatie, de Wiskundemeisjes zijn net mannen. Maar deze degeneratie van wetenschapsjournalistiek verdient protest vanuit de wetenschap.

Richard Gill reageert voorbeeldig maar andere wiskundigen minder, en wanneer zij fatsoenlijker t.a.v. mijn werk hadden gereageerd, hadden de journalisten wetenschap wellicht ook eerder gekeken naar die censuur op het CPB. Of wanneer die censuurkwestie was opgelost dan hadden de wiskundigen wellicht meer open gestaan voor opmerkingen van mijn kant. Uw vereniging dekt beide terreinen en zou hier wat aan kunnen doen. In ieder geval orde op zaken stellen t.a.v. de geconstateerde gevallen van leugen en laster.

(F) Een nieuwe ontwikkeling

(G) Ter afsluiting 

Met vriendelijke groet,

Thomas Cool / Thomas Colignatus
Econometrist en leraar wiskunde
http://thomascool.eu
http://boycottholland.wordpress.com
 
 

Bijlage 1

Geachte heer Meens,

Ik heb onderstaande kwestie voorgelegd aan de Raad voor de Journalistiek en de redactie van "De Leugen Regeert".

http://thomascool.eu/Thomas/Nederlands/TPnCPB/Pers/FalenVanDeMedia.html

Wellicht vindt u het een aardig idee om uw lezers als het ware in een feuilleton op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. 

Overigens moet ik melden dat ik weinig fiducie heb in de media en/of de bewakers van de media, maar, men moet roeien met de riemen die men heeft, en wie weet hoe een haas een koe vangt.

Mocht u menen dat uw begrip van de situatie gediend zou zijn met het lezen van een gedrukt exemplaar van het boekje "De ontketende kiezer", dan hoop ik dat u mij dit wilt laten weten zodat ik dit aan u kan toesturen.

Ik zal dit email eventueel ook aan anderen laten lezen of opnemen bij de documentatie op mijn website van deze kwestie. 

Met vriendelijke groet,

Thomas Cool / Thomas Colignatus
http://thomascool.eu
 

Bijlage 2

Geachte ombudsman,

Er is een mafia van misdadige wiskundigen die de literatuur niet lezen, die abstracte wiskunde verwarren met de werkelijkheid, die giftige anti-democratische onzin verkopen, die lak hebben aan de integriteit van de wetenschap, die zo de samenleving vernietigen, en die ook als wiskundigen falen omdat hun wiskunde rammelt.

De column van de Wiskundemeisjes, VK 2009-06-20, is daar weer een uiting van. 

Wellicht zou ik de auteur Ionica Smeets eerst moeten vragen te corrigeren, maar ik heb in het verleden al een paar moeizame ervaringen met haar gehad zodat zo'n poging mij zinloos overkomt.

In bijgaande PDF vindt u de misleiding in de Volkskrant van gisteren besproken.

Gaarne verzoek ik u die mafia aan de kaak te stellen en de lezers te voorzien van de juiste weblinks.

Met vriendelijke groet,

Thomas Cool / Thomas Colignatus

PS. Overigens deugt de hele Volkskrant niet, met het negeren van mijn protest tegen de censuur door de directie van het CPB. Die mafia van incompetente journalisten is er natuurlijk ook. Maar, het toeval wil dat ik zojuist een boek over het onderwijs in de wiskunde heb afgerond, en de zonde van Smeets past even heel aardig bij het hoofdthema van dat boek, dat wiskundigen niet opgeleid worden om iets over de werkelijkheid te zeggen (en voor het onderwijs de werkelijkheid van leerlingen in de klas). Zie eventueel http://thomascool.eu/Papers/Math/Index.html
 

Bijlage 3

Geachte heer Van Calmthout,

In de column Wiskundemeisjes 24/10 spreekt Ionica Smeets over een loopgravenoorlog via de media, en concludeert vervolgens dat de kampen eigenlijk helemaal niet zover van elkaar staan. Wat loopgraven nog niet uitsluit. Men kan zich immers voorstellen dat de lopen tot elkaar doorgegraven worden en dat er dan een man tot man gevecht ontstaat - wat velen nog steeds een loopgravenoorlog zullen noemen.

Uit het stukje blijkt niet wat de argumenten over en weer zijn, waarom deze term loopgravenoorlog gebruikt wordt, en waarom de afstand klein zou zijn, en wat de maat voor afstand is.

Bovendien laat ze iemand een som stom noemen zonder dat duidelijk wordt gemaakt waarom deze som dan stom zou zijn. Bovendien laat ze de kans lopen om de som goed toe te lichten, met berekening en interpretatie.

Kortom, deze tekst stelt niets voor. Het is populistisch gepruttel dat in een Kennis katern misstaat. Het wiskunde onderwijs faalt en 't meiske heeft vooral oog voor haar eigen irritatie om iemand die haar som stom noemt.

Bovendien is het wederom een gemiste kans om haar missers en misleiding t.a.v. stemprocedures uit een eerdere column te corrigeren. Zie onder.

Het allerbelangrijkste: is op die avond het boek "Elegance with Substance" aan de orde gekomen ? Dit is beschikbaar sinds juni, alle betrokkenen kunnen ervan weten, en het boek geeft een zinvollere aanpak dan wat ik over deze avond hoor. Maar dan moet men wel open staan voor nieuwe gedachten. Het is al een veeg teken dat ik niet ben uitgenodigd om dit uit te leggen.

Wetenschappers hebben een zekere zorgplicht en moeten mensen niet in een waan laten. Eerder schreef ik aan Smeets, zonder succes. Eerder schreef ik aan de Ombudsman, zonder reactie. Kunt u niet een poging doen de duivel uit te drijven ?

Ik kreeg vandaag een persberichtje van Geoffrey Hodgson "Two Nobel Laureates and over 2000 Signatories Uphold that Economists have Mistaken Mathematical Beauty for Economic Truth". Zie onder. Maar deze lieden zijn in de war. Economen die zulke fouten maken zijn geen goede economen maar halve wiskundigen. Het echte probleem is censuur van de wetenschap. Zie verder mijn boek.

In de NRC stond overigens een artikel "het vergeten geld" met ook een verwijzing naar een artikel van Dirk Bezemer van de RUG over wie de economische crisis zag aankomen. Ik voeg een puntsgewijs overzicht toe met een vergelijking van diens analyse met die van mij. 

(...)

Mevrouw Smeets doet alsof ze kan pruttelen en leuteren terwijl we hier te maken hebben met een fundamenteel falen van de wetenschap, en laten we hopen dat u ziet dat ze zich niet aan de normen houdt.

Met vriendelijke groet,

Thomas Cool / Thomas Colignatus
http://thomascool.eu/Papers/Math/Index.html